Kupki, pupki i inne bajki - czyli warto oswoić nocnik ;)

Swego czasu, na jednym ze znanych i lubianych blogów poruszony był temat powszechnego odbioru blogów parentingowych jako tych "niższych lotów" na tle ogółu lajfstajlowej blogosfery. Wywiązała się wtedy w komentarzach dyskusja na temat "lepszych" i "gorszych" blogów parentingowych, tych które pisane są z polotem, i tych "o kupkach". 

No i wiecie, tak sobie pomyślałam, że kupki i pupki brzdąców naszych to ważny temat jest! A ja tak go zaniedbałam...! Hańba! ;]

Zatem, jakby ktoś jeszcze miał wątpliwości, do której grupy zalicza się Herbaciana (bo nie patrzył dotąd należycie krytycznie na miałkość języka i stylu, zapatrzony w cudne Zosine oczęta ;>), to już je definitywnie rozwiewam:
Dzisiejszy wpis sponsoruje nasz przyjaciel - nocnik.

*


...bez obaw, to nie będzie reportaż! ;]



Nie praktykujemy wychowania bezpieluchowego. W każdym razie nie z założenia. Ale faktycznie, pieluszki coraz częściej pełnią funkcję asekuracyjnie- dekoracyjną, zamiast chłonnej ;) Zosia ma 10 miesięcy i realne zadatki na osiągnięcie pełnej pieluchowej niezależności niebawem :)
Jak pewnie część z Was wie, pieluchujemy się wielorazowo i kolorowo. Co prawda jest to temat który ciągle ewoluuje, i nieco się szczegóły dezaktualizują, ale jednak ogólny obraz pozostaje - jak pieluszki to wielorazowe i tyle :) 

Jak się wszystko zaczęło? 
24 lipca 2013 roku... a nie, to nie ta bajka ;)))

...chociaż w zasadzie częściowo ta - bo Zosieńka od pierwszych dni życia nie widziała problemu z uczuciem wilgoci albo innych atrakcji w pieluszce. A taka wysoka tolerancja mocno komplikuje wypracowanie zdolności wyłapywania właściwej chwili... Mokrości zupełnie nie da się wypatrzyć, przy grubszej sprawie jedyna szansa to, prócz węchu, zauważenie charakterystycznej minki w trakcie ;) Także wyzwanie niemałe! No ale nic to, zachęcona dobrymi doświadczeniami mojej siostry i zaczytana w historiach pisanych na forach, bardzo chciałam spróbować wysadzania. I spróbowałam, jak Zosia miała 5 miesięcy. 
Kupiliśmy nawet czaderski nocnik!
O, taki:



Zabrałam się za testowanie...
O matko ileż było wrzasku! Żadna, ŻADNA pozycja podtrzymywania Małej nad nocnikiem jej nie pasowała. Ani nawet podsadzania takowego. Wisk i wierzganie były niemiłosierne, nocnik nie miał szans... A trzeba Wam wiedzieć, że Zocha ma od urodzenia bardzo silne nóżki, więc takie wierzganie to niczego sobie atrakcja ;)
Skapitulowałam i postanowiłam poczekać, aż da się ją posadzić.
Kiedy siedziała już mniej więcej stabilnie, spróbowałam posadzić ją na Żabie, podtrzymując lekko. No i powtórka z rozrywki! Już nawet myślałam, że może wykazuje objawy wczesnej żabofobii czy coś...

Powód był jednak banalny - nocnik jest za wysoki!
Remedium znalazło się na szczęście szybko :D Prastary nocnik, pamiętający czasy dzieciństwa herbacianej :P Malutki, malusieńki, najprostszy z możliwych. I, presto manifesto, Zocha nocnik polubiła niemal natychmiast :D
*
Żaba powędrowała do pudełka i czeka na swoją kolej ;)

A Zosieńka, od jakichś 2 miesięcy jest wysadzana regularnie i świetnie to nam wychodzi. Tym samym jest żywym dowodem na to, że nawet dziecko, które nie sygnalizuje potrzeb - ani zabrudzenia pieluszki, da się przyuczyć. Wystarczy trochę praktyki i wczucia się w jego rytm. 

Kilka porad dla wszystkich, którzy chętnie ograniczą ilość toaletowych niespodzianek w swoim życiu:

  • ✧ nocnik - najprostszy i niski, stópki dziecka siedzącego powinny spokojnie opierać się na ziemi, a w przypadku dzieciaczków całkiem jeszcze małych najlepiej sprawdza się podobno małe wiaderko/miska (ale niektóre dzieci, jak widać na naszym przykładzie, mogą nie tolerować tego systemu)
  • ✧ warto zacząć od wysadzania w typowych porach: po drzemce, po spacerze, po jedzeniu (jakieś 15 min - jeśli możecie, u nas przez refluks ta opcja dopiero teraz zaczęła wchodzić w grę) i przy każdym przewijaniu; po pierwszym "złapanym" pakieciku będzie już z górki :)
  • ✧ obserwacja dziecka to klucz! tak mówią ;) podobno każde dziecko daje sygnały - ja nie nauczyłam się rozpoznawać żadnych zapowiedzi siuśnięcia, więc obserwowanie daje mi tylko szansę przy łapaniu grubszej sprawy ;) ale dzięki temu zapomnieć można o babraniu się w... no, sami wiecie ;P Pupcia po załatwieniu na nocniku - czyściutka, przemywamy pro forma w zasadzie; no luksus! ;D
  • ✧ wysadzanie zmienia nam nieco podejście do pieluchowania dziecka - szybkie ściągnięcie pieluchy jest kluczowe, podobnie jak łatwe jej założenie - to dla pieluchujących wielorazowo polecić mogę paski sumo i otulacze wełniane :D a z innych pieluszek to chyba te na rzepy... napki irytują - i dziecko i nas
  • ✧ to samo tyczy się ubranek - ubranka z dużą ilością zatrzasków w dolnej części tracą na atrakcyjności... króluje wszystko, co łatwo się ściąga; albo lepiej - czego nie trzeba ściągać wcale! Np. takie ciachnięte getry (że o sukienkach nie wspomnę ;)):

*
Dzieci uczą się naprawdę szybko! :) I to, co początkowo wydaje się nam trudne i obciążające, szybko zaczyna procentować.
Zosia np. nie siusia już podczas drzemki ani podczas spaceru (chyba że trwa bardzo długo), tylko czeka na nocnik. Wie po co siedzi na nocniczku, kiedy wstaje musi zajrzeć i sprawdzić - widok zawartości napawa ją ewidentną dumą, a jeśli nic nie zrobiła, rozkłada rączki i mówi "n'ma". Elementem rytuału jest też wspólna wyprawa do łazienki w celu opróżnienia i wymycia nocnika :) Nie, nie oczekuję że zacznie mi zaraz sygnalizować potrzebę - ale wiem, że lada moment tak utrwalimy system, że wpadki zredukujemy do absolutnego minimum :) A latem będzie Zosia bezstresowo śmigać w samych formowankach, lub z paskiem sumo. A może w zwykłych gatkach? ;]


Z nocnikiem naprawdę warto się zaprzyjaźnić jak najszybciej :) 
To wcale nie takie trudne - a ile satysfakcji!
(i czystych pieluch w zapasie :P)



PS. W temacie poruszanym na początku posta dodam od siebie tylko tyle, że kategoryzowanie i szufladkowanie blogerów śmieszy mnie niezmiernie, i całe świecenie "lajfstajlowych przodowników" nie rozjaśnia mroków mego życia ;) Blogi czytam niemal wyłącznie parentingowe, kulinarne i rękodzielnicze - te mi imponują, kształcą i faktycznie wnoszą coś do mojego życia. Czego nie mogę powiedzieć o powszechnym gwiazdorzeniu i lansowaniu trendów we wszelkich możliwych dziedzinach życia przez samozwańczych guru ;) A o kupkach Waszych dzieci czytać będę, choćby nawet szaleństwo pokusiło kogoś o intymne reportaże ;))) i nie, nie muszą być pisane wierszem, ani polinglishem ;]] Lubię Was, Wasze dzieci, i Wasze z nimi przeboje :) 

p1

[fanfary!] Panie i Panowie, nagrody wędrują do.... (&21/52)

Wczoraj zakończył się pierwszy herbaciany konkurs :)
...przyznać muszę, że Zosieńka zupełnie nie wsparła jury - wszystkie życzenia podobały się jej równie mocno i budziły jednakowo radosny uśmiech :D (i te "ooooo!" ze stanowczo wskazującym paluszkiem ;))
Dziękujemy Wam wszystkim za udział i tak ciepłe życzenia! Fantastyczni jesteście :D


Ale że wyboru dokonać trzeba, powołaliśmy naprędce jury, w skład którego wchodziłam ja - no ba! a także niezwykle obiektywny Mąż oraz co najmniej równie obiektywna kotka Yuko ;] Łatwo nie było....


Oto Zwycięzcy: 

[FANFARY]


Jadwiga Modelewska
wraz z dziećmi


Na przyjęcie do Zosi idziemy,
I życzenia Jej składać będziemy.
By zawsze dobrze się bawiła, 
I nigdy się nie nudziła.
By ciągle się uśmiechała, 
I wkoło przyjaciół miała.

otrzymują 2 Aniołki- niespodzianki!
(dla każdego z Uśmiechniętych Kwiatków po jednym ;D)


Weronika Szurko
z Zosią

Zosiu nasza kochana!
Uśmiechaj się do wszystkich codziennie z rana!
Niech Ci zębole nie dokuczają,
a noce całe przespane zostaną!
Dla Ciebie w Twe Święto wszystkiego dobrego
życzenia składa rodzina Budujacego
z Zośką na czele, bo psikus taki,
że wszystkie Zośki to fajne Babki :D

otrzymują trzeciego Aniołka- niespodziankę! 


Magdalena Piech
z Frankiem


Franio złoży też życzenia 
małej Zosi w dzień imienia 
Zosiu nasza urokliwa
rośnij zdrowa, dzielna, miła,
bądź też zawsze uśmiechnięta,
tak na co dzień, nie od święta.
Spełnij marzeń swoich duckę,
miej przyjaciół dużą grupkę.
Baw się swoją gąsienicą, jeżykami, żyraficą.
No i nocą śpij prze ładnie,
aby mama miała gaz
robić "a kuku" setny raz.

otrzymują krem ochronny do twarzy i ciała maluszka od Żyrafy Sophie!

Agnieszka Gątarska
z Aleksandrem


otrzymują Żyrafkę Sophie!



Klaudia Janas
z Anastazją



Chmurki podskakują na niebie, słoneczko dziś świeci dla Ciebie. Śmieją się motylki i krzyczą, że dziś są Twoje imieninki. Ptaszki ćwierkają i najsłodsze życzenia składają, a... zajączki z balonikami kicają i mnóstwo buziaków przesyłają!!!

otrzymują poduszeczkę niemowlęcą!



Monika Kędzia
z Natalką


otrzymują torebkę dziewczęcą!




Proszę o indywidualny kontakt ze sponsorami i podanie danych do przesyłki :)

Gratulujemy! :D


a w bonusie - letnie 21/52 ;]

p1

Odwróć dziecko od niebezpieczeństwa!

Dzisiaj krótko i na temat: Foteliki samochodowe - czyli wozimy dzieci bezpiecznie i wygodnie.

*

Lato zbliża się wielkimi krokami, a z nim coraz częstsze podróże, te małe i te większe. Jednak zanim zapakujemy manatki w autko i wyruszymy w siną dal (a choćby tylko za miasto, czy "tuż za rogiem"), upewnijmy się, że nasze dziecko jest możliwe najbezpieczniejsze... 
O fotelikach mówi się coraz więcej - i całe szczęście! Na wstępie odsyłam Was do pana Proste , który potrafi jak nikt inny z potężną dozą ciętego dowcipu przekazać masę naprawdę rzetelnych informacji, i do Budującej Mamy, z którą zbiegły się nam w czasie wybory fotelikowe, a zamieściła naprawdę niezłe kompendium :)

Od siebie napiszę tylko krótko:

  1. Dlaczego tyłem do kierunku jazdy?
  2. Jak długo tyłem do kierunku jazdy?
  3. Teoria spotyka praktykę.
Ad.1.
Nie, odpowiedź na to pytanie nie jest klasykiem kobiecym z cyklu "BO TAK!" :P

Odpowiedź jest jednak równie prosta:
bo tak jest bezpieczniej.
5 razy bezpieczniej!

źródło - tłumaczenie własne
Kluczem do zrozumienia tej różnicy, jest dostrzeżenie, jak inne są proporcje ciała dziecka w porównaniu z ciałem dorosłego człowieka:

*
Widzicie tę główkę?
A teraz wyobraźcie sobie siłę uderzenia i dziecko siedzące przodem do kierunku jazdy... ciało przytrzymują pasy. A co się dzieje z główką - tak ciężką w porównaniu z resztą ciała?

Najlepiej przekaże Wam to dziadek Joel'a...:


Joel miał ogromne szczęście, w tej chwili jest zdrowym 7-latkiem. Ale być może jeszcze więcej szczęścia mają te dzieci, których rodzice - dzięki jego historii - zdecydowali się wozić je tyłem do kierunku jazdy...


Dobitne i chyba nie pozostawia wątpliwości, prawda?


Ad. 2.
Jak długo? A jak długo się da!
Zupełnie nie rozumiem, co kieruje rodzicami spieszącymi się do przesadzenia dziecka w foteliki montowane przodem. Słyszałam już różne pomysły: bo ma widoki, bo dziecko tak chce, bo tak przyjemniej, bo już jest duże... I komentarz do tego mam jeden - nie motywujcie potrzebami dziecka waszego widzimisię! Bo, sorry Winetou, ale dziecko które nie jeździło przodem wcale nie uważa, że tak jest przyjemniej. Ani nie narzeka na widoki - bo i nie ma na co, widzi wszystko, w dodatku ma bardziej statyczny obraz (jak patrzymy w boczne szyby siedząc przodem, to wszystko tam "miga", a patrząc w nie jadąc tyłem - obrazy nam się zmieniają, lecz nie "uciekają" tak szybko). Ba, jeśli rodzic albo ktoś znajomy siedzi obok, dziecko ma i na niego widok :) A co znaczy, że jest już "duże"? Widzieliście proporcje główki... U dziecka do 4 roku życia "duża" to jest główka, nie dziecko :)
Prawdę mówiąc my mogłyśmy jeździć jeszcze śmiało w pierwszym foteliku, ale był pożyczony, więc chciałam już przeprowadzić Zosię do własnego :) Reguła to nie wiek, nie waga nawet - reguła to WZROST! Czyli wozimy dziecko dopóki:
- w foteliku niemowlęcym: dopóki czubek głowy nie wystaje poza fotelik
- w fotelikach następnych: dopóki główka ma dobre oparcie (mniej więcej linia ucha)

Ad.3.
Jak to jest w praktyce? 
Świetnie jest! 



Wybraliśmy fotelik Axkid Kidzone (9-25 kg). Zosieńce jest wygodnie, uwielbia jeździć autkiem, widoki ją fascynują. Na mamę też może patrzeć i wygłupiać się razem ;) A kiedy ja prowadzę? Bałam się, że będzie marudzić, ale nic z tych rzeczy. W planie mamy zakup lusterka, dzięki któremu będziemy mogły zerkać na siebie ;) O, takiego:

*
Ale i bez niego nie było stresu. Zosia oglądała widoczki, gryzła Żyrafkę, po czym zasnęła. Na dłuższą trasę jednak bez lusterka bym nie jechała :)

wygodnie? no ba! i główka nie zwisa :D

Co jeszcze lubię? Ano bardzo wygodnie usadawia się dziecię w foteliku - byłoby trudniej gdyby siedziała przodem. No i uwielbiam zagłówek naszego fotelika, ale to akurat bonus Axkida (sam się dostosowuje, po dociągnięci pasów - bajer! :))

Jakie problemy napotykamy, chcąc wozić dziecię bezpiecznie?

  • przede wszystkim wybór fotelików! 
    Nie oszukujmy się, wybór fotelików RWF na naszym rynku to ciągle margines... dlatego sklep osiemgwiazdek.pl ratuje życie! Nie mieszkamy w małym mieście, a mimo to w sklepach patrzono na nas jak na kosmitów, kiedy pytaliśmy o foteliki montowane tyłem... Cóż, pomierzyć się nie dało. Tym bardziej doceniłam wiedzę i porady pana Proste, który rozwiewał wątpliwości i pomógł dobrać fotelik idealny :) 
  • cena fotelików
    W końcu uda nam się wybrać fotelik RWF, który pasuje do naszego autka i nam odpowiada... Niestety wtedy zderzamy się z jego ceną. Boli. Jedyny fotelik na rynku, który jest w cenie porównywalnej do standardu montowanych przodem, to Maxi Cosi Mobi - a niekoniecznie musi on nam pasować. 
    Choć nie opływamy w luksusy i taki wydatek jest dla nas naprawdę znaczny, to jednak uważam, że na bezpieczeństwie dziecka oszczędzać nie można. Oszczędzę na swoich wydatkach, Zosia nie dostanie ulta-trendy zabawki, a ciuszki kupimy w sh. Mogę oszczędzić na mnóstwie rzeczy. Ale nie na jej bezpieczeństwie. Dlatego cena, choć boli, nie jest czynnikiem decydującym - ja po prostu wiem, że warto. Stać cię na jazdę samochodem? Musi zatem być cię stać na bezpieczne wożenie nim dziecka. Proste.
  • montaż fotelika
    Wygląda bardzo żmudnie początkowo, ale w praktyce jest zupełnie nieźle. Trudne jest natomiast dostosowanie prawidłowego nachylenia, czyli najczęściej - zredukowania efektu pochyłej kanapy, by główka dziecka nie opadała na klatkę piersiową podczas snu. Ale, metodą skandynawską prezentowaną przez pana Proste, podłożyliśmy zwinięty ręcznik i kocyk - i voilà! pięknie jest :) Przy czym warto mieć ten aspekt na uwadze podczas doboru fotelika, bo nie każdemu taki upgrade możemy zafundować ;) Chodzi o budowę bazy... tu już resztą odsyłam do specjalisty :) Pytać trzeba i już :)
  • "życzliwi" ludzie
    Standardowo - jak coś jest inne, trzeba wykpić. W naszym bezpośrednim otoczeniu nie ma nikogo, kto wozi dziecię tyłem do kierunku jazdy dłużej niż do 10 m-ca życia........ I najczęstszą reakcją na widok naszego fotelika, po pytaniu "dlaczego?", jest spojrzenie będące odpowiednikiem wymownego postukania się w głowę. Generalnie, zwolennicy sadzania dzieci przodem - nie wiem, czy nieświadomi, czy zwyczajnie hazardziści - uważają foteliki RWF za, w najlepszym wypadku, głupi kaprys rodziców, lub burżujstwo (bo przecież droższe). Często sypią się komentarze wspomniane wyżej, o tym że dziecku niewygodnie, że przecież lepiej by widziało siedząc przodem itp.
    Dlatego przy każdym takim spojrzeniu czy kpiącym komentarzu, przypomnijcie sobie odpowiedź na pkt.1. - i spłynie po Was jak po kaczce :) Gorzej, ze smutkiem który będzie wam towarzyszył, gdy popatrzycie na wożone przodem dziecko owych, szczodrze obdarowujących krytyką, ludzi. Ale na siłę świata nie zmienimy.


Kocham moje dziecko, a jego bezpieczeństwo jest moim priorytetem.
Proste.

p1

Słońce! ...dziewczyny lubią brąz? (&20/52)

Brąz jak brąz, ale słońce lubią na pewno! Za to czerwone plamy i podrażniona słońcem skóra – nie, to już nie wlicza się w pakiet pożądanych atrakcji... Zwłaszcza, kiedy chodzi o delikatną skórę dziecka.

*
Wiosna kwitnie w pełni, powietrze wypełnia zapach bzów i konwalii, jest słonecznie, ciepło i pięknie. Ach, maj! W takie dni najprzyjemniej jest „pod chmurką”, a domowe pielesze nieco tracą na atrakcyjności ;) Jednak długie godziny na powietrzu wymagają zabezpieczenia maluszka przed szkodliwym wpływem promieni UV. Banalne, prawda? Nic prostszego przecież, niż pójść do pierwszej lepszej drogerii, apteki, czy nawet marketu i kupić balsam z filtrem…

Jednak jeśli, jak ja, niezbyt entuzjastycznie podchodzicie do pomysłu posmarowania dziecka czymś, czego skład przypomina dawno odbywane laboratoria z chemii, a co gorsza – ze względu na ich odbywanie – jest wystarczająco zrozumiały, by budzić awersję… wtedy sytuacja wcale nie jest już taka kolorowa.

Zosia jest już lekko opalona, bowiem słońce łapała chętnie na zimowych spacerach. Ale kiedy wiosna była już w przedbiegach – i uwidoczniły się smagłe rysy mego dziecięcia – zajęłam się tematem i zabrałam się za przegląd zgromadzonych w ciąży/po porodzie próbek balsamów z SPF (których w zeszłym roku nie używałam, bo Zosieńkę jakoś bezpośrednie słońce ominęło ;)). Konkluzja wprawiła mnie w osłupienie… Rok temu widać naiwnie wierzyłam jeszcze, że jak na opakowaniu jest napisane, że to „bezpieczny”, „przebadany” i „hipoalergiczny” produkt dla delikatnej skóry niemowląt, to rzeczywiście taki będzie. Nic bardziej mylnego! W co drugim – alkohol na drugim miejscu w składzie! W niemal wszystkich parabeny i filtr mineralny nanocząsteczkowy* - nie twierdzę, że to koniec świata, ale jednak wolę nie ryzykować. W dodatku często dodawane filtry chemiczne i oleje mineralne....

No to zaczęłam poszukiwania…

Pierwszym krokiem był zakup oleju z pestek malin. To był absolutny strzał w 10!


Wiele olejów roślinnych zawiera naturalny filtr SPF. Przeważnie jednak jest on dość słaby, w dodatku zwykle chroni tylko przez promieniami UVB. Jednak jest w tym olejowym gronie perełka – olej z pestek malin właśnie :) Filtr ochronny tego oleju ma wartość szacowaną w przedziale 28-50 (zależnie od jakości oleju i pochodzenia roślin) – jest to wartość zbliżona do tej którą daje tlenek tytanu, stosowany zamiennie z tlenkiem cynku jako filtr mineralny w komercyjnych kosmetykach – i chroni skórę zarówno przed promieniowaniem UVB jak i UVA. W pakiecie z całym zestawem dobroczynnych właściwości i sporą dozą antyoksydantów jest to po prostu autentyczny rozpieszczacz dla skóry <3 

niepozorny, o niezbyt przyjemnym zapachy i bursztynowym kolorze
- za to fantastycznie się wchłania, nie zostawia filmu, bardzo delikatnie ociepla odcień skóry

Jak się sprawdza? Zaskakująco dobrze! Miałam świadomość, że realna ochrona może się różnić, w zależności od tego jak się olejek wchłonie i jak zachowa się na skórze. Jednak dotychczasowe testowanie pokazuje naprawdę porządną skuteczność! Mam bardzo jasną karnację, niewiele potrzeba bym nabawiła się poparzeń słonecznych. A odkąd codziennie nakładam olejek pod makijaż i smaruję odsłoniętą skórę przed wyjściem – zaczerwienień brak. Wczoraj za to nie posmarowałam karku – i mam piękną pręgę :P Więc ewidentnie olejek działa. Zosieńka reaguje na niego bardzo dobrze, wysmarowana jest przed każdym wyjściem i póki co jestem spokojna :)

Ale właśnie, póki co. Bo jednak na letnie baraszkowanie na trawie, czy nad wodą, chciałabym móc posmarować dziecko czymś „pewnym” i stabilnym. Tak, nawet moje naturalne zapędy są czasem ograniczone ;) Z resztą, filtry mineralne wcale nie budzą mojej awersji – tylko nanocząsteczkowa forma ich podaży. A jak na razie, całkiem sensowne pod względem składu wydają się balsam Mustela 50+ i Avene. Choć ceny są raczej dotkliwie wysokie. Stokroć bardziej wolałabym Badger Balm, tylko zamawianie ze Stanów nieco utrudnia…
Może najlepszym sposobem będzie zrobienie własnego kremu? Niestety, mikronizowany tlenek cynku, który można zakupić, najczęściej ma cząsteczki w rozmiarze 10-60 nm, trzeba się naszukać. Nie wiem, czy lepiej zrobię kupując mikronizowany (np.110nm) tlenek cynku, i łącząc go z olejem z pestek malin i z awokado, których właściwości przeciwutleniające dodatkowo zabezpieczą przed ew. wolnymi rodnikami, czy też po prostu kupując jeden z tych relatywnie bezpieczniejszych, gotowych balsamów…

Jakie są Wasze sposoby na bezpieczną relację ze słońcem? Czym smarujecie swoje maluszki? :)
wiosenna Zosieńka:
20/52
bo huśtawka to jest TO!

"Pomelo jest szczęśliwy pod swoim dmuchawcem..." ;D
bziuuuuum! ;)


* - Dwutlenek tytanu cechuje wysoka reaktywność, ma właściwości fotokatalityczne i pod wpływem światła tworzy wolne rodniki. Wg. dotychczasowych badań, stosowanie kremów z dwutlenkiem tytanu na zdrową skórę nie jest niebezpieczne, nie wykazano by cząsteczki przedostawały się do krwioobiegu. Natomiast wdychanie (puder,  spray) lub kontakt z uszkodzoną/ chorobowo zmienioną skórą niesie wyraźne zagrożenie. Tlenek cynku ma podobne działanie, jest jednak mniej aktywny. Mimo wszystko, nieznana jest dokładna wielkość graniczna cząstek, gwarantująca że nie przedostaną się one w głąb skóry. Toteż im większy rozmiar cząsteczek, tym mniejsze ryzyko. A bezwzględnie należy unikać zawartości tych składników w produktach do aplikacji w formie sprayu.

p1

Kwiatek dla Zosi :) [Konkurs!]

15 maja.
Kto wie, co ciekawego niesie ta data?

Ano niesie wiele!
Żeby daleko nie szukać, mamy dziś:


  • Międzynarodowy Dzień Rodzin 
  • Święto Polskiej Muzyki i Plastyki 
  • Dzień Niezapominajki 
  • Międzynarodowy Dzień Pończoch Nylonowych 

...a w tym pozytywnym,  świąteczny gronie – imieniny Zofii ٩(^ᴗ^)۶

Z tej okazji zapraszam wszystkich na pierwszy herbaciany konkurs!


Nagrody fundują:




Żyrafka, o której pisałam Wam w poprzednim poście, także świętuje przecież imieniny! Ba, mało tego! 25 maja Sophie obchodzić będzie swoje 53 urodzinki ;D Tego dnia przypada Dzień Św. Zofii we Francji :)
Przemiła Sophie zatem nagrodzi kogoś swoim centkowanym urokiem...
...a innego szczęśliwca - kremem ochronnym do twarzy i ciała maluszka (0m+). Pełne combo - chroni skórę przed uszkodzeniami spowodowanymi przez promienie UV, wiatr i zmiany temperatury, a także stanowi kurację dla skóry znajdującej się pod pieluszką.





...czyli nasze ukochane Aniołki! Wspominałam już o nich na blogu TU, a teraz dodam tylko, że kolekcja się rozrasta, a Zosia tak je uwielbia, że wymaga „dawkowania” – bo gdy tylko znalazły się w polu widzenia, Zosieńka przyjmowała stanowisko niezłomnego „OOOOOOOOOOOOO!” (czyt. „mam, nie oddam i nie zawaham się użyć!”), po czym ze sprytną minką i rączkami zaciśniętymi na golaskach, wyglądała jak żywy manifest „spróbuj mi je teraz zabrać!” :]
Są  nie do przebicia, ot co!

Do zgarnięcia są 3 Aniołki! - z której serii? zagadka! ;)

(zdjęcie nagrody uzupełnię lada moment!)




Szyciolandia funduje uszytą specjalnie dla Was torebkę! Ciekawe, której maleńkiej piękności będzie towarzyszyć… :)
Śliczna, prawda? <3



Bawełniana Przygoda zadba o komfort i pogodne sny jakiegoś maluszka – przekazała uroczą poduszeczkę niemowlęcą :) O, taką:




A co zrobić aby ustrzelić nagrodę? 
°˖✧◝(⁰▿⁰)◜✧˖°

  1. Polub fanpage każdego ze sponsorów:
    Żyrafa Sophie
    Sonny Angel Poland
    Szyciolandia
    Bawełniana Przygoda
    Polubienie herbacianego FP i obserwowanie bloga nie jest obligatoryjne, ale będzie mi bardzo miło jeśli zechcesz :)
  2. Udostępnij na profilu prywatnym na Facebook’u i/lub na blogu plakat konkursowy
  3. W komentarzu pod plakatem na FB LUB w komentarzu pod wpisem konkursowym na blogu, zamieść życzenia dla Zosieńki – w dowolnej formie, ograniczeniem jest jedynie Wasza kreatywność! ^^ Do życzeń zamieszczanych na blogu dołącz dane FB, aby możliwe było zweryfikowanie spełnienia warunków :)
    Uwaga! Liczą się jedynie zgłoszenia z kont prywatnych.
Przesłanie zgłoszenia jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na publikację życzeń w podsumowującym poście.
Wysyłka nagród – tylko na terenie Polski.


Imieninowe życzeniobranie trwa od „Św. Zofii” do „Fête de la sainte Sophie”, czyli:
15 - 25 maja


Zapraszamy do zabawy! :D

p1

Sophie, ach Sophie!

Tajemnicza postać przewija się niekiedy na blogu - przeważnie niezauważona, pozornie nieistotna... Rysopis: zgrabna, beżowa, w brązowe cętki...
Pojawia się w treści, zakrada na zdjęcia, przebija w herbacianych komentarzach na Waszych stronach.
O kim mowa?

O Żyrafce Sophie rzecz jasna!
...wystarczy spojrzeć na ten pocieszny pyszczek, by zrozumieć, że Żyrafki zwyczajnie nie da się nie pokochać :)

Obie Zofie są nierozłączne. No, czasem z Żyrafką wygrywa jeżowa piłeczka, czasem skupia się na innych zabawkach i książkach, ale Sophie i tak przyciąga drugą Sophie jak magnes :D 

Nie tylko moja Zosieńka ukochała sobie Żyrafkę. Okazuje się, że to trend światowy... Przyznam, że nie miałam o tym pojęcia. Nie śledzę nowinek z życia celebrytów, ani modowych nowości i zabawkowych trendów... Cóż, zupełnie "niegadżetowa" ze mnie mama. Dlatego o istnieniu Sophie nie miałabym pewnie pojęcia - gdybym pewnego pięknego dnia, kiedy Zosieńka mościła się jeszcze wygodnie w mamusinym brzuszku, nie zaczęła szukać "idealnej" zawieszki samochodowej "baby on board". Szukałam, grymasiłam (proszę brać poprawkę na humory ciążowe :P), aż w końcu, po nie wiem ilu przejrzanych wzorach, wpadłam na ten:

źródło: Żyrafka Sophie
Kupiłam natychmiast! ...i tak oto herbaciana wpadła po uszy :)
Kiedy Zosia przyszła na świat, wiedziałam dobrze, że prędzej czy później, Żyrafkę musi mieć! 

Gdy w końcu ją dostała, zakochała się - no ba - od pierwszego ugryzienia ;)
Żyrafka jest cudna! Aksamitna w dotyku, z miłym dźwiękiem i kończynkami stworzonymi do mamlania, ciamkania, gryzienia i ssania. Bezpieczna, nietoksyczna - co najwyżej lekko uzależniająca ;)
Ot, kawałek kauczukowej zabawki. Niby nic, prawda? ;)

Przedstawiam Wam zatem Zosiową, obustronną miłość: 

"dostałam bębenek!" 

"oooo, ale w nim ktoś mieszka!"

Zosieńki się poznają ;]

"Om nom nom nom!"

razem wypoczywają...

razem oglądają...

razem rozrabiają ;]

pierwsza jazda w nowym foteliku... z nieodłączną Sophie ;)


...a w bonusie:

19/52

p1