źródło

Jedni na Walentynkach słowne psy wieszają, inni uwielbiają różowo-serduszkowy klimat. A mnie tam w zasadzie jest wszystko jedno... Chyba wyrosłam z serduchowego czaru, jednocześnie uodparniając się na komerchę.
No bo okazywać sobie uczucie warto na co dzień, randki najlepsze są bez okazji, a prawdziwą magią miłosnych upominków są zwykle niespodzianki - walentynki narzucając wszystko w pakiecie, zabierają większość uroku. Podoba mi się za to bardzo świętowanie japońskie, czyli obdarowywanie płci brzydszej własnoręcznie przez płeć piękną zrobionymi czekoladkami (nie ma strachu, panowie mają okazję zrewanżować się miesiąc później, w Biały Dzień).
Ale walentynki to dla mnie kartki. Przedwczoraj, szperając we wszelkich ważnych dokumentach, trafiłam na pierwszą walentynkę od mego męża (wtedy jeszcze nawet nie narzeczonego ;)) i wiecie, to naprawdę rozbraja :)

Sądziłam, że w tym roku zignorujemy ten dzień - czasu nie ma, kasy też nie, za to niewątpliwie jest Dziecię. Ale okazało się, że mój Miły miał Plan. Herbaciana matula nieco spsuła niespodziankę, bo przy mnie, niczego nieświadomej, potwierdziła że przyjedzie zająć się Zosią ;))
Ale prawdziwym psujem okazała się sieć kin Helios.

Wiecie, z nas są straszni filmoholicy. Z męża bardziej, ale herbaciana dzielnie stara się dotrzymywać mu kroku. A czas ciążowo-niemowlęcy nie sprzyja wypadom do kina... W ciąży w kinie było mi za głośno, a po porodzie, cóż...;)
Tym sposobem ostatnie filmy, które obejrzeliśmy w kinie, to obie części Hobbita... tak, w rocznym odstępie. Tyle. Co prawda w dom nadrabiamy ile się da, ale kino to jednak kino... Zatem to, że Miły mój zaplanował japońszczyznę i kino, to nie jakiś walentynkowy banał, tylko odpowiedź na potrzeby serc ;)
Niestety plan na jutro całkiem się pozmieniał. Albowiem kiedy parę dni temu chcieliśmy sprawdzić repertuar i zrobić rezerwację, okazało się, że wpisany był wyłącznie "Maraton Walentynkowy" - czyli noc ckliwości. Nie dowierzając, zadzwoniliśmy do kina spytać, czy repertuar na ten dzień okroili do maratonu. Sympatyczna pani powiedziała, że niezupełnie, że kilka filmów będzie granych normalnie, po czym wymieniła w zasadzie te same ckliwości co podczas maratonu. No ładnie. Nie pozostało nam nic innego jak tylko przełożyć wyjście na inny dzień, bo "Zimowa opowieść" raczej nie trafia w nasz gust kinowy...
Odwołaliśmy babcine pilnowanie Zosi, umówiliśmy na jutro fachowca i uznaliśmy, że porandkujemy innego dnia.

I wiecie co?
Helios przywrócił normalny repertuar na jutro. Szlag by ich.

źródło

Ale nie ma tego złego ;) Jutro mam w planie pieczenie z Zochą ciasteczek - i zaopatrzenie się w jakiś dobry, naprawdę dobry film :)


Off top: 
Frustracja aktualna: dlaczego, no dlaczego moje dziecię postanowiło ignorować poranne drzemki? Zasypia, a jakże, a śpi caaaaałe 15 minut, w porywach do 25... Śniadania nawet nie skończyłam, kurka...

wyspałam się!